فناستین, یک مسکن, اولین داروی مصنوعی جهان بود. این یکی از اولین مسکن هایی بود که از تریاک گرفته نشد و در عین حال خاصیت ضد التهابی نداشت.. فناستین در سال تولید شد 1878 توسط یک شیمیدان آمریکایی, هارمون نورتروپ مورس. در سال وارد بازار دارویی شد 1887. با این حال, خارج شد 1983 در ایالات متحده به دلیل سطوح غیرقابل قبول نفریت بینابینی در بیماران و خطرات احتمالی تومورزایی. مثل آمریکا, اکثر کشورهای غربی فناستین را از بازاریابی منع نکردند 1983. فناستین جزء APC است (آسپرین-فناستین-کافئین).
فناستین تا ربع سوم قرن بیستم به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت, اغلب به شکل یک "A.P.C." یا مسکن آسپرین-فناستین-کافئین ترکیبی, به عنوان داروی تب و درد. یک فرمول اولیه (1919) APC وینسنت در استرالیا بود. با این حال ایالات متحده. سازمان غذا و دارو در ماه نوامبر دستور لغو داروهای حاوی فناستین را صادر کرد 1983, به دلیل خاصیت سرطان زایی و آسیب رساندن به کلیه ها (ثبت فدرال اکتبر 5, 1983 (48 FR 45466)). در هند نیز ممنوع شد. در نتیجه, برخی مارک دار, آماده سازی های قبلی مبتنی بر فناستین همچنان به فروش می رسید, اما با جایگزینی فناستین با جایگزین های ایمن تر. یک برند محبوب فناستین، ساریدون Roche's Saridon بود, که مجدداً در 1983 حاوی پروپیفنازون باشد, پاراستامول و کافئین. کوریسیدین نیز بدون فناستین فرموله شد. پاراستامول متابولیت فناستین با اثرات ضد درد و تب بر مشابه است, اما فرمول جدید سرطان زایی فناستین را پیدا نکرده است.
