GLP-1 (7-37) Octan CAS:1450806-98-0

Peptyd podobny do glukagonu -1 (GLP-1) jest komórkami endokrynnymi jelita krętego wydzielającymi peptydy mózgowe, obecnie głównie jako cel typu 2 działanie leku na cukrzycę. Ponieważ GLP-1 może zmniejszać hamowanie opróżniania żołądka, perystaltyka jelit, pomaga w ten sposób kontrolować przyjmowanie pokarmu, utrata masy ciała. Potencjalne placebo w 19 przypadki pacjentów otyłych pod kontrolą, losowy, podwójnie ślepe, próba krzyżowa, Podskórne wstrzyknięcie GLP-1 może zwiększyć u pacjentów uczucie sytości poposiłkowej, i spraw, aby każdy posiłek w diecie zmniejszał średnią masę ciała 15%. Ale ponieważ GLP-1 jest polipeptydem, nie można podawać doustnie, co jest poważną wadą.

GLP-1 polega na ekspresji genu proglukagonu w komórkach alfa trzustki, główny produkt, ekspresją genu proglukagonu jest glukagon, oraz w błonie śluzowej jelit komórek L, enzym konwertujący prohormony (PC1) sekwencję peptydu proglukagonu w ścinaniu końca karboksylowego, tj. GLP-1. GLP-1 ma 2 rodzaje biologicznie aktywnych form, odpowiednio GLP-1 (7-37) i GLP-1 (7-36) amid, z których oba różnią się tylko jedną sekwencją aminokwasów, cyklicznie aktywowany ok 80% GLP-1 z GLP-1 (7-36 [1,2]) amid.

Wpływ GLP-1 GLP-1 może chronić komórki beta i oddziaływać na komórki beta trzustki, promują syntezę insuliny, transkrypcję i wydzielanie genu insuliny oraz może stymulować proliferację i różnicowanie komórek beta wysp trzustkowych, hamują apoptozę komórek beta trzustki, zwiększyć liczbę komórek beta wysepek [2-5]. Dodatkowo, GLP-1 można także zastosować do komórek alfa trzustki, silnie hamują uwalnianie glukagonu, i działają na komórki delta wysepek, promują wydzielanie somatostatyny, komórek somatostatynowych i może być stosowany jako hormon parakrynny biorący udział w hamowaniu glukagonu.

GLP-1 o działaniu hipoglikemicznym zależnym od stężenia glukozy, tj. jedynie wzrost poziomu glukozy pod warunkiem GLP-1, działają jedynie hipoglikemicznie, ale przy normalnym poziomie cukru we krwi, nie spowodowały dalszego spadku. Zależność stężenia glukozy od GLP-1 polega na jego hipoglikemicznych właściwościach, bezpieczeństwie stosowania klinicznego i bezpieczeństwie podłoża, w ten sposób unikanie ludzi może spowodować ciężką hipoglikemię u pacjentów leczonych farmakologicznie na cukrzycę i wykazujących stany lękowe.

Dodatkowo, GLP-1 ma także wiele innych cech i funkcji biologicznych, Na przykład, GLP-1 może mieć działanie obniżające poziom lipidów, działanie przeciwnadciśnieniowe, aby działać ochronnie na układ sercowo-naczyniowy; może to również działać na centralne uczenie się przez wzmacnianie i funkcję pamięci, chronić nerw.