دیاتریزوئیک اسید (یا شکل آنیونی آن, دیاتریزوات), همچنین به عنوان اسید آمیدوتریزوئیک شناخته می شود, یا 3،5-دیاستامیدو-2،4،6-تری یدوبنزوئیک اسید, یک ماده کنتراست رادیویی حاوی ید است.
دیاتریزوات سدیم یک ماده حاجب است که در آزمایش اشعه ایکس استفاده می شود. می توان از آن به عنوان یک عامل کمکی تشخیصی در طول آنژیوگرافی استفاده کرد, اوروگرافی و رادیوگرافی. می توان آن را در طول تجسم رگ ها اعمال کرد, سیستم ادراری, دستگاه گوارش, طحال و مفاصل و همچنین در طول توموگرافی کامپیوتری (سی تی اسکن). در مواردی که باریم برای مصارف مناسب نیست مانند حساسیت بیمار به باریم استفاده می شود. مکانیسم اثر دیاتریزوات سدیم به این صورت است که می تواند اشعه ایکس را مسدود کند تا ساختار بدن حاوی ید در مقایسه با ساختارهایی که فاقد ید هستند مشخص شود., بیشتر امکان تجسم آن مناطق مرتبط را فراهم می کند.
دیاتریزوات سدیم در مواردی که باریم برای مصارف مناسب نیست مانند آلرژی بیمار به باریم استفاده می شود.. مکانیسم اثر دیاتریزوات سدیم به این صورت است که می تواند اشعه ایکس را مسدود کند تا ساختار بدن حاوی ید در مقایسه با ساختارهایی که فاقد ید هستند مشخص شود., بیشتر امکان تجسم آن مناطق مرتبط را فراهم می کند.
